Η αποψινή μας συνάντηση γίνεται σε μία εξαιρετική συγκυρία. Μία κομβική στιγμή. Δύο εβδομάδες πριν στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας ένας καταστροφικός σεισμός και οι μετασεισμοί που επακολούθησαν άφησαν πίσω τους χιλιάδες νεκρούς.
Η χώρα μας, από την πρώτη στιγμή προέταξε τον ανθρωπισμό της και την αλληλεγγύη της για τους δύο δοκιμαζόμενους λαούς. Η Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών της Πυροσβεστικής, η γνωστή μας ΕΜΑΚ, από την πρώτη ώρα βρέθηκε στις πληγείσες περιοχές και είχε σημαντικές επιτυχίες στη διάσωση εγκλωβισμένων.
Τα φιλόφρονα λόγια ευγνωμοσύνης, τα ευχαριστώ, από την τουρκική πλευρά για την ελληνική αλληλεγγύη πολλά. Ενώ ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών σημείωσε ότι η ελληνική αλληλεγγύη κατά τη διάρκεια των σεισμών θα είναι καθοριστική για το άνοιγμα μίας νέας σελίδας στις σχέσεις μας με την Ελλάδα. Και τόνισε ότι όλες οι χώρες της περιοχής πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για τη σταθερότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την ειρήνη στην περιοχή μας. Όμορφα λόγια, όμως που πρέπει να συνοδευτούν και από πράξεις.
Αν πραγματικά η τουρκική πολιτική ηγεσία θέλει να κάνει πράξη τη δήλωση Τσαβούσογλου για σταθερότητα, ασφάλεια και ειρήνη στην περιοχή μας έχει μπροστά της πεδίο δόξης λαμπρό. Ας άρει άμεσα την απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας. Το γνωστό casus belli που ισχύει από το 1995 με απόφαση του Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης. Δεν μπορείς να μιλάς για ειρήνη και σταθερότητα και να απειλείς την Ελλάδα με πόλεμο αν αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Είσαι αφενός απέναντι στον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Απέναντι στο Άρθρο 2 παράγραφος 4 και αφετέρου απέναντι στο Άρθρο 3 της Σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που τονίζει ότι όλα τα κράτη έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, ένα δικαίωμα που μπορούν να το ασκήσουν μονομερώς. Δηλαδή να μην ρωτήσουν κανένα. Δεν μπορείς να μιλάς για ειρήνη και σταθερότητα όταν υπογράφεις με τη Λιβύη το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνια και τη συμφωνία της 3ης Οκτωβρίου για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές που ορίζονται από αυτό. Ένα μνημόνιο που απεμπολεί τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών όπως η Κρήτη, το Καστελόριζο, τα Δωδεκάνησα.
Είμαστε έτοιμη για διάλογο. Αλλά ένας διάλογος που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Δυστυχώς η Τουρκία σήμερα με την αναθεωρητική της πολιτική. Τον άκρατο μεγαλοϊδεατισμό της. Τις φαντασιώσεις νεοοθωμανικών μεγαλείων. Αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης στο Αιγαίο καιτην Ανατολική Μεσόγειο. Μία θρυαλλίδα για την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή μας.
